Sürekli bir şeyler alırken harcadığımız para, o parayı kazanmak için harcadığımız zaman yani ömrümüzdür aslında. Tamam doğru. Peki sürekli kurduğumuz hayaller ne? Onları da kurmak için ömrümüzden harcamıyor muyuz? Bu zamana kadar kurduğun hayalleri düşün mesela. Onları düşünmek için harcadığın zaman onları düşünürken harcadığın hislerin yanında hiçbir şey. Hayal kurarken hislerimizden harcarız. O hisleri sağlayan ruhumuzdan harcarız. Sürekli alışveriş yapmak, hayal kurmaktan daha ucuz aslında. Çünkü boş yere harcadığımız duyguların yerine yenisi asla gelmiyor. Benzerleri gelse dahi asla aynısı olmuyor. En güzel duygularımızı, güzel olması şart değil kötü de olsa tüm duygularımızı sürekli hayal kurarak, sürekli benzer şeyleri düşünerek tükettiğimizde yaşarken kullanacak ne bulacağız?
