Hayat bana güzel
…
Bu aralar çok sık duydum bunu. Belki içinden söyleyip yüzüme söylemeyenler de olmuştur kesin. Hayat bana güzel. Evet gerçekten güzel. Hayattan zevk almak, her daim iyi tarafı görmek benim dünyaya gelme sebebim. Kalıtsal olarak ruhuma işlenmiş bir şey sanki bu durum. Doğal olarak da insanlara sanki hiç bi derdim yokmuş ben hiç üzülmezmişim ya da umursadığım hiç bir şey yokmuş gibi düşündürüyor.
Benim de sıkıntı çektiğim konular var valla var arkadaşlar. Ama ben onları hayatımın merkezi yapamam ki. Benim hayatım sadece sıkıntılı anlardan ya da sadece mutlu anlardan ibaret değil. Ama üzüldüğüm noktaları asla göstermem yansıtmam kimseye. Sadece mutlu anlarımı paylaşırım. Mutluluk paylaştıkça çoğalır. Aslen her şey paylaştıkça çoğalır.
Çok mutsuzum hayat çok kötü mutlu olamıyorum hayattan zevk almıyorum dediğimi düşünsenize. Ne kadar korkunç değil mi? Sürekli böyle konuşan biri olsa yanınızda sizi de sürekli bi mutsuzluğa sürükler. Mutlu degilsem bile, huzursuz bi durum varsa bile varmış gibi davranmıyorum ona. Mutsuzluk kendini bir şey sanmasın, bu tarafta kaale alınmadığını anlasın da defolsun gitsin diye. Bu sebeple hayat bana güzel. Neden olmasın ki çok şükür sağlıklıyım, ailem sağlıklı, arkadaşlarım çok iyi, yüzümü güldüren insanlar var, işim gücüm var, her gün nefes alabiliyorum, her gün güneşi görebiliyorum, istediğim kadar kahkaha atabilirim. İsteyene milyon tane sebep sayarım.
Kendime kendi isteklerim doğrultusunda fırsatlar buluyorum. Yapmak istediğim şeyleri gerçekleştirecek ortam sağlıyorum. Ben kendimi düşünüyorum. Çünkü beni, benim kadar düşünebilecek benden başka kimse yok. Hayatı kendine güzel kılan insanın kendidir.
Herkes hayata ve sana kendi penceresinden bakar. Seni en çok düşünen insan bile ‘bence’ olgusu üzerinden düşünür bu da bi dipnot olarak kalsın burada.
Ne demiştik ‘hayat bana güzel’ o zaman bu da benim şarkım olsun. 💙
Hgk Günlükleri'nden sevgilerle...
