8 Ekim 2019 Salı

Yaz Benimse Kış Da Benden

Arabanın üstüne düşen yağmur damlaları eşliğinde uyumaya çalışıyorum. Bi yerde tıkırdayan yağmur sesi bana hep çocukluğumu, çocukken yaylada babaannemle birlikte kaldığım zamanları hatırlatır. Huzurlu bi uyku vardı o anlarda yine aynı huzurla uyumaya çalışıyorum ama bu sefer biraz rahatsız bi ortamda. İlk defa arabada uyuyorum. İlk defa kendi arabamda uyuyorum. Tabi uyuyabilirsem. Dışarıdaki köpek sesleri hiç bitmiyor ıslandıkça daha çok havlıyorlar.
Burada olmak güzeldi, benim için farklı bi deneyimdi. Daha güzel olabilirdi ama olmadı, olanla yetinmek zorunda kaldım. Birini yolda yolculukta tanırsın en iyi. Evet tanıdım ama kendini gizleyen gizlemeye çalışan birini ne kadar tanıyabilirsin ki nerede olursan ol, bi noktada hep gizli kalacaktır. Yarım kalacaktır. İstediğin kadar yarım kal benim canımı acıtan ya da umursadığım bi olay değilmişsin bunu net bi şekilde anladım. Yine kendi kendime yazdığım yazılar, birine hitaben yazılan cümlelere dönmeye başladı. Ben kendimi anlatırken en çok bu hatayı yapıyorum sanırım. Kendimi birine anlatmaya çalışıyorum. Halbuki benane! Ya da senane!
Kafamın içinde dönen anlarda, hep bir oyun hep bir eğlence hep bir dalga geçiş var. En çok da kendimle dalga geçmezse nasıl nefes alacağım bilmiyorum. İnsanlara iyimserlik aşılarken kendimden fazlaca verdiğimi fark ediyorum çoğu zaman sonra ne mi oluyor. Öyle bi an geliyor ki içimdeki karamsarlıkta boğulduğumu hissediyorum. Yavaş yavaş gelen yok oluş daha açık nasıl ifade edilebilir ki. Ama ben bunun da üstesinden geliyorum. Bu yıkıklığımla da dalga geçerek. Çünkü bugün bir cümle okudum doğruluğunu bildiğim aslında her zaman aklımda olanın kelimelerle ifade edilmiş haliydi " Bu vakit geçip gidecek."
Hangi an olursa olsun bu vakit gerçekten geçip gidecek, izin mi vereceksin bu bedbahtlığa, bu karamsarlığa bu mutsuzluğa. Ben vermem. Veremem.

Hgk Günlükleri'nden sevgilerle...

25 Şubat 2019 Pazartesi

Hayat Bana Güzel 💙

Hayat bana güzel
Bu aralar çok sık duydum bunu. Belki içinden söyleyip yüzüme söylemeyenler de olmuştur kesin. Hayat bana güzel. Evet gerçekten güzel. Hayattan zevk almak, her daim iyi tarafı görmek benim dünyaya gelme sebebim. Kalıtsal olarak ruhuma işlenmiş bir şey sanki bu durum. Doğal olarak da insanlara sanki hiç bi derdim yokmuş ben hiç üzülmezmişim ya da umursadığım hiç bir şey yokmuş gibi düşündürüyor.
Benim de sıkıntı çektiğim konular var valla var arkadaşlar. Ama ben onları hayatımın merkezi yapamam ki. Benim hayatım sadece sıkıntılı anlardan ya da sadece mutlu anlardan ibaret değil. Ama üzüldüğüm noktaları asla göstermem yansıtmam kimseye. Sadece mutlu anlarımı paylaşırım. Mutluluk paylaştıkça çoğalır. Aslen her şey paylaştıkça çoğalır.
Çok mutsuzum hayat çok kötü mutlu olamıyorum hayattan zevk almıyorum dediğimi düşünsenize. Ne kadar korkunç değil mi? Sürekli böyle konuşan biri olsa yanınızda sizi de sürekli bi mutsuzluğa sürükler. Mutlu degilsem bile, huzursuz bi durum varsa bile varmış gibi davranmıyorum ona. Mutsuzluk kendini bir şey sanmasın, bu tarafta kaale alınmadığını anlasın da defolsun gitsin diye. Bu sebeple hayat bana güzel. Neden olmasın ki çok şükür sağlıklıyım, ailem sağlıklı, arkadaşlarım çok iyi, yüzümü güldüren insanlar var, işim gücüm var, her gün nefes alabiliyorum, her gün güneşi görebiliyorum, istediğim kadar kahkaha atabilirim. İsteyene milyon tane sebep sayarım.
Kendime kendi isteklerim doğrultusunda fırsatlar buluyorum. Yapmak istediğim şeyleri gerçekleştirecek ortam sağlıyorum. Ben kendimi düşünüyorum. Çünkü beni, benim kadar düşünebilecek benden başka kimse yok. Hayatı kendine güzel kılan insanın kendidir.
Herkes hayata ve sana kendi penceresinden bakar. Seni en çok düşünen insan bile ‘bence’ olgusu üzerinden düşünür bu da bi dipnot olarak kalsın burada.
Ne demiştik ‘hayat bana güzel’ o zaman bu da benim şarkım olsun. 💙

Hgk Günlükleri'nden sevgilerle...